Adımlarını o yöne yöneltti. Her adım biraz daha sessizleşti. Kafede bir garson kız vardı. Gözlerini köşede sırtını duvara veren bir masaya iliştirdi ilerledi ve oturdu.
Birkaç dakika sonra garson kız geldi isteğini sordu. Bir fincan kahve istedi ve ekledi sert olmasını rica etti. Defterini önüne koydu, küçük cepten kalemini aldı ve kaldı. Defter önünde kalem elinde düşüncelere daldı. Bir süre hareketsiz bir şekilde bekledikten sonra defteri ayracın olduğu yerden açtı ve nerede kaldığını gördü...
Bir sayfa atladı ve boş sarımsı olan sayfa ona bakıyordu. Kalemini kağıda götürdüğü an garson kız geldi.
Kahvesini uzattı, afiyet olsun diyerek uzaklaştı kahvesinden bir yudum aldı defterine döndü. Bir süre yazdı soluksuz ve tepkisiz.
Satırlar eridi önünde ve bir damla gözyaşı noktası belirdi sayfada. Adam durdu, kafasını kaldırdı defteri kapattı..
Garson kız en başından adamı seyrediyodu.
Şaşırmıştı..
Adam kahvesinden yudumlamaya başladı. Tepkisiz bir şekilde karşıya bakıyor. Bir süre tepkisiz şekilde kaldı. Ayağa kalktı, kalemini gömleğinin cebine astı defterini eline aldı kasaya yöneldi.
Karşısında garson kız şaşkın bir ifadeyle ona bakıyor, adam borcum ne kadar diye sordu.
Garson kizt hesabı söyledi. Cebinden bir miktar para çıkartıp uzattı. Hesabı alan kız para üstünü uzattı. Adam arkasını döndü ve bir iki adım attı. Garson kız affedersiniz dedi, adam tekrardan arkasını döndü ve kıza baktı.
Garson kız ekledi, kusura bakmayın dikkatimi çektiniz otururken sizi izledim ve çok tepkisiz bir şekilde oturdunuz. Yazı yazdınız, duraksadı ve ekledi gözünüzden bir damla yaş aktı yazmayı bıraktınız ve kalktınız. Sebebini sorabilir miyim?
Adam kıza yaklaştı defteri uzattı ve açtı sayfaları tek tek geçti her sayfada bir damla izi vardı.
Adam defteri kapattı ve sözlerine başladı.
Benim defterlerim anılarımdır, hayatimdır.
Ben hayatımı yazarım ve gözümden bir damla yaş aktığı zaman bırakmam gerektiğini anlarım.
Arkasını döndü ve gitti...
