YARINLAR

Gözlerinde yaşamaya başlayacağım

Sesinde huzur bulacak,

Saçlarından ruhuma sinecek güneş ışığı

Seni dün sevdim, bugün seviyorum.

Yarınlar dolusu seveceğim.

Denizlerin bitmeyen dalgaları gibi

Ağaçların şarkı söylemesi,

Dünyanın dönmesi gibi.

Yağmurdan kaçan kuşlar gibi

Her günümde sana,

Huzura koşar gibi.

KAVUŞMAK

Kavuşmak, öyle ki;

Onlarca imkansızlığa rağmen kavuşmak

Bir son bazılarına göre

Konuştular, ya hasretini seviyorsan 

Ya da sadece hayalinde seviyorsan 

Haklılar ama değiller.

Ya hasretine rağmen seviyorsam

Her doğan güneşe son kez merhaba der gibi

Her günümde ona merhaba diyorsam

Bir gün daha onu sevdiğim için şükrediyorsam

Kavuşmak, hayata başlamak.

Her gününde yeniden hayat bulmak

Dünyayı sevmek belki de 

Kavuşmak gerçek bir mutluluk 

Sahtelikten arınmış bir ruha gerçek mutluluk..

Bir gün, elbet bir gün..

Seven sevdiğine kavuşacak.

İşte dünya o günde başlayacak.

MEVSİM

Ben seni bir sonbahar esintisinde sevdim 

Soğuk bir kış akşamında ısıttım kalbimin 4 odasını 

Dört tarafım duvarlarla kaplı, baharın kokusunu

hissettim senin saçlarında 

Her eline uzandığımda sıcak bir temmuz güneşi tenin bana

Ben seni dört mevsim

Bir ömür 

Tek yürek sevdim.. 

Kışın ortasında, denize hasret gibiyim sana 

Gökyüzündeki bulutlarda süzülmek gibi gözlerin 

Her adım attığımda kaybolurum sana..

                                              ONUR ÇALLI 

KAZANMAK

             Unut dediler, hayatını yaşa ve birçok şey..

              Hepsini yaptım insanları dinledim

              Yastığa teslim olduğumda silindi

              Yaşadıklarım, ruhum bedenim 

              Onu taşıyor anladım

              Aslında anlayalım çok oldu

              Satırlara bugün döküyorum

              Nefes alıyorum, insanlar içinde kayboluyorum

              Ama tek değilim

              Aslında bütünüm, biraz eksik 

              Hiçbir zaman tek olmadım

              Ruhumda, bedenimde her bir yerimde taşıyorum

              Unut artık diyorlar bana 

              Nasıl unutulur ne biliyor ne de istiyordum

              Unutmak kaybetmek.

              Ben yaşıyorum ve kaybetmek istemiyorum

              Belki kazanamam

              Ama asla kaybetmem.

                      

ÖYLE BİRİ

Öyle birini seviyorum ki 

Gündüz güneşim oluyor,

gece yıldızım.

İçtiğim su, aldığım nefes

Öyle birini seviyorum ki

Uçan kuşa anlattığım, doğaya haykırdığım 

Sakladığım, herkesten sakladığım 

Kuşlar anlattı ben dinledim

Gönlüme bahar geldi.

Herşeye rağmen

Öyle birini seviyorum ki

Kendimden sakındığım, canımda taşıdığım 

                                                  ONUR ÇALLI 

ISLAK

Bana birşeyler oldu sevgilim, sokaklar çok sessiz 

Dünya çok kalabalık

Ellerim sensiz, hayallerim sen kaplı

Deniz kokuyorsun ruhuma huzur doluyor

Ufka bakıyorum gözlerin orada 

Bana bakıyorsun kalbim koşuyor

Saçların süzülüyor güneşin altında

Dalgalar parmak uçlarında    

Kumlar ayağımı yakıyor yardım et

Yüreğime uzan çek kurtar ruhumu

Islanmak, sana karışmak istiyorum

SERÇE

Geçtiğin sokaklarda yürüyorum

Adımların karışıyor yüreğime

Geleceğe ilerliyorum ellerinde

Sözlerin geliyor aklıma, umutlar yeşeriyor dünyama.

Umudunu hiç yitirmemiş bir serçe gibi gökyüzüne

Hayaller kuruluyor gerçek olma ihtimali üzerine

Küçük serçenin kanatları altında koca dünya

SIR

 Sana dokunulmamış hisler getirdim

 Öyle narin öyle saf

 Dünyadan sakladığım

 Kendimden tek parça getirdim

 Çok uzun zaman beklemiş dinlenmiş, biraz da yorgun 

 İnsan kalabalığından uzak, dünyadan çok uzak beklettiğim     Sır yaptığım, sır olduğum parçamı getirdim

ANFİ TİYATRO

Anfi tiyatronun 58 numaralı koltuğunda kaldı hayatım. 

Çınar ve çam ağaçları gölgesinde, bir mezarlık.

58 numaralı koltuk.

Dünya orada başlamıştı sanki, insanlık orada ölmüş gibi.

Sessiz bir dere vardı yakınlarda, onca ses nereden geliyordu

Bütün herşey orada vardı sanki.

Düğün salonu vardı, yani başlangıç.

Sessiz bir dere herşeyi alıp götüren.

Çınar ve çam ağaçları, yaşatan.

Anfi tiyatro sessiz..

KİM EKSİLDİ GERİYE

Sende uzun yolların yorgunluğu

Sende baharın tomurcuk kokusu kaldı

Bende gecenin sessizliği

Sen hayatın bütün güzelliklerinin birikimi

Sen hiç geçmeyen bir tren saati

Ben kelimelerde kayboldum

Benden bir eksildi, sana eklendi

Ben kalmadım benden geriye 

Bir ben kaldı senden geriye.