YANSIMA

Bir gece aynanın yansımasına dalarsın
Geçmiş yılların gözünde
Yıkılmış hayallerin önünde
Sen uykuya dalarsın
Geçmişinin ellerinde ...

HARABE BİR RUH

Kendim gibi olmayı bırakalı çok oldu
Yalancı suretlerin arasında sıkışmış bir parça sessizliğim
Kendim ile verdiğim kavgalardan yorulmuş bir beden
Ruhuma ördüğüm duvarlardan güzelliği unutur oldum
Yardım eli isteyen bir tarafım
Öfkeli benliğime karşı direnmekte
Korkar oldum kendimi unutmaktan
Vazgeçer oldum bütün duygularımda
Kanayan yaralarım var kapanmak bilmeyen
Dışarıdan gülen bir beden
İçeriden yıkık bir harabe
Gözlerimi kapatmak istedim huzur içinde
Her kapattığımda yaralarım sızladı
Gecelerde huzur bulmaya çalıştım zihnimde
Yaralarım sızladı, hissizleştim
Duygularım kayboldu ötekileştim
İnsan olmayı unuttum
Hissetmeyi
Sevmeyi
Sevilmeyi unuttum
Acınası bir beden, parçalanmış bir ruh oldum..

SESSİZLİK...

Geceler aydınlığı olur kederli insanın
Gündüzler zindanı olur
Kalabalık yalnızlığı olur
Kendisi hiç olmuş olur
İçinde tek gayesi kalır insanın
"sessizlik"

ÖZGÜR BİR KUŞ

Bir kuş kanat çırptı gönlümden gökyüzünün maviliklerine
Bir tomurcuk yükseldi çiçeklerin en güzelinden
Bir ses tonuna sakinleşti yüreğim
Uzaklardan gelen bir gülümsemeydi özlemin
Sabahın aydınlığında kalmıştı hisler
En güzel güller açmıştı bir sabah ansızın
Tenindeki sıcaklıktı dünyamı ısıtan
Kalbindeki çarpıntıydı günleri aydınlatan
Rüzgarın esintisinde kokun gelir burnuma
Gözlerimi kapatırım senin yanında
Gerçekliğinde hissederim sevgini..

ZAMANSIZ

Uzunca bir süre dalıp gitmek uzaklara
Görmeden gerçekleri
Hissetmeden acıları
Duymadan kalabalığı
Öylece dalıp gitmek uzaklara
Ne yarını düşünmek
Ne de bu günün acılarını
Dalıp çıkmamak belkide
Süzülen yapraklar gibi
Usulca hissetmek toprağı
Dalgaların hırçınlığında boğulmak
Öyle yaşamak düşlemeden..

BİR BEDEN İKİ RUH...

Kim bilir
Belkide uzaklara baktığımızda göz göze geliyoruz
Rüzgar esintisi tenine vurduğunda ikimizde hissediyoruz
Gökyüzüne baktığında aynı yıldızı görüyoruz
Gözlerimizi kapattığımızda  bir birimizi görüyor
Hayal kurduğumuzda aynı hayali paylaşıyoruz
Kim bilir belkide aynıyızdır..

YANGIN

Bir kağıt dolusu yazı 

Siler siler yazarsın 

Her sildiğinin izi kalır 

Bir tutam acının ötesinde 

Yazmaya devam edersin 

İçin yandığı halde 

Ne yangının söner 

Ne de sildiklerin geri döner.. 

Sen sil daha güzelini yazarsın belki de.